İsrail’in İran’a saldırısı sonrası el Cezire’de kaleme aldığı yazısında Bişara şöyle diyor:

İsrail, hatırlayabildiğim kadarıyla, çeşitli tehditler, özellikle de “İran tehdidi” konusunda halkına dikte ediyor, onları yönlendiriyor, aldatıyor.

Netanyahu, 1990’ların başında Dışişleri Bakan Yardımcısı olduğundan beri, bazen bir dikkat dağıtma aracı olarak, ama çoğunlukla İsrail’e yönelik varoluşsal bir tehdit olarak İran’ı gündeminin en başına koyuyor.

Bu, İsrailliler arasında İran rejimine karşı bir nefret, korku ve iğrenme tohumu ekti. Ve bu nedenle, böyle bir [askeri] kampanya başlatıldığında, İsrail’de kesinlikle popüler bir çekiciliğe sahip olacaktır.

Bütün bunların sorunu, bütün bunlara diplomatik bir alternatifin olmasıydı – vardı ve hala var. Bir nükleer anlaşma vardı.

İranlılar son birkaç yıldır, Amerikalılarla oturup bir anlaşma yapmak, yaptırımları kaldırmak ve bölgedeki çeşitli ülkelerle ilişkileri normalleştirmek isteyen çok pragmatik bir lider seçtiler.

İsrail’in şu anda yaptığı sadece İran’ın nükleer programını bombalamak değil, İran’ın ılımlılığını da bombalamaktır.