Kitabın arka kapak yazısında şu ifadeler yer aldı:

“İblis’in hasedi Âdem’e idiyse de, isyanı Allah’a idi”

“Haset kavramı üzerinde düşünmekle gündemin yoğunluğundan bir nebze olsun uzaklaşıp muhasebe yapılmasını umuyorum. Bununla, haset illetine neşter atma ve ardından zinde bir duruşla dışa dönük değerlendirmeler yapma fırsatı elde edileceği kanaatindeyim. Bu, dış dünyayı mamur kılmanın ancak iç âlemi imar etme imkânından geçtiğine olan inancımdandır. “Yolda olanlar”, içe dönük tahrip edici, dışa dönük imhâ edici haset illetinden kurtulmadıkça yol alamazlar!

Denilebilir ki fıtrî sâfiyeti engelleyen birçok illet varken, neden öncelikle haset?

Gördüm ki haset, ifsâd edici birçok illetin ana rahmi olduğu gibi, yaşanılan ihtilâfların da önemli bir sebebidir. Dahası haset, vahdete giden yolları tıkayan alevsiz kor gibidir. Bu tespit, muhasebesi olmayanın mücadelesinin de olamayacağını ve İslâmî mücadelenin sürekli muhasebe gerektirdiğini ortaya koymaktadır.

Yaşanan her mesele akidevî olmayabilir; ancak hiçbir mesele yoktur ki akideyle münasebeti koparılarak ele alınabilsin. Kişilik zafiyetiyle başlayıp zamanla kimliğe sirayet etme istidadı gösteren haset, akidevî boyutu olan bir düşünce bozukluğudur. Her tonundan sakınılması gereken haset, inançta tevhidi, ümmette vahdeti engelleyen bir illettir.

Ne de güzel denilmiş, “Mümin, gıpta eder; münafık ise, haset.”

Ramazan Yazçiçek