Di sala 1992’de, jı boni sedema vatinî ya xwe li gundeki rojhilat bum. Her roj min ala Tirka daxistî digirt. Tu car ji bîr nakim wan roja gava ku hezkirîyeki PKK’é ji min re “ çima tu livirî tu ti karî nakî u peré ku tı dıstini ji heq naki”  dı got. Mın bersıva wi weha dıda  “ tu vé âla sor dıbiné hetta ku ez vé âla hani daxıstî dıhélım ez pereyé dıstinim ji heq dıkim”

Gava ku welat u al di keve holé de mirov, tevgeré xwe yi béré u keyfî jî meşru di bînin. Di vn demsala de min ev mirov xweş naskirin u hest u ramané min jî guherîn.

Lewra tişté ku min bi yek u yek di u ez jiyam  bi min da hinkirin ku buyer li dijî me diqewimin. Véga Kurd hinek mafé xwe ji sistem a heyî dixwazin. Di wan rojé ku ez li wira erkdar bum bi tené ez Tirk bum u gava min nikaribu bi Tirkî xeberdim ez di diltengasîyeke giran de bum. Baş té bîra min, hinek erkdar ji navçeyé dihatine gund ba min, ji bona ku ez hinekî bi Tirkî bi axivim min ji wan re xwariné xweş çé dikirin u demekî direj min ew erkdar li wira disekinandin. Gava ku min di dî zimané gellekî hatiye qedexekirin, ger zimané min jî bihata qedexekirin ezé pir bé kéf  bibuma. Kurdîti ya van mirovan ne bi xwestina wane. Qedexekirina zimané Kurdî gelekî girînge u digel vé jî daxwaza  perwerdehî ya bi Kurdî ku bi parvekarîyé ve té girédan tiştekî heyfe. Ev mafé wanî herî xwezayî ye. ev tişté tén kirin zilma herî mezine ku liser van mirovaye. Lewra di van çend salan de bi tişté ku dihate seré van mirovan digel ku bi sivikayî jî hat séré min, min ev zilm u zordarîya ha hest u ramané xwe de u di mejîyé xwe de hist kir.

Tékili ya beş a vî karé bi meve, parastina mafén vî gellén mazlum ne di desté Musluman a deye di desté partiyeke xweyî ideolojî ya çepe.

Li rojava jixwe Kurd tev PKK’yî ten naskirin.  Wiha té wxiya ye ku mirov xwe dispéré kesén ku ji boni wan té girtin, té éşkence kirin, té kuştin… sedemé vé sipartiné jî miréanî u gernasîyé ye. lewra ideolojîya van çi bibe bila bibe, ji bo mafé gellé xwe bé tirs, bi bedel dayînek e giran doz a mafé xwe dikin ne hindikin u ji gel ji pir mirov kişandine bi bal xwe ve. Di vé demé de Musluman çi dikin? Berdin ji dev ku tiştekî bikin, héj jî hest u ramané birayé xwe yé Kurd fam nakin u tengsîyé ku tédene bîr nabin. Nézîkbun a wan a bi bal buyeran ve pir teng dixwîyé. Péwiste nérîna Musluman a bi bal kesé se ruyé dunyayé ve ne bi nérîneke abori u bazirganî be.

Péwiste ku xweewleyî birayén me yén  Kur jî hebe. Caarna bi cavnérîna min birayén me yén Kurd di derheqé nasnameya xwe de bi tirsin u ne serbestin.  Di wan salan de gava hevalekî ji yén dinre di “ ma ne Kurd e’’ hevalé di digo şerme çima tu jére dibé Kurd. Wi jî “çima şerm e ma ne Kurd e’’ bersiv dida. É dî di welaté Tirka de buyerén wiha trajkomik hatine jiyîn. Gotina li derdora me “ bi navé Kurd netewek tuneye’’ min pir xemgîn kiriye. Divé  gellé Kurd dı nava Türk’ande asimile nebın u zımané xwe ji bırnekin u bı nasnameya wxe jiyané derbas bikin.  Dı vé beşé de pevistiyé ku gellen Kurd pék bénın gelekin. Pevite ku çand u huneréb xwe bı parézin u zımanén Kurdî ji bîr nekin. U lı zarokén xwe perwerde bikin. Jıbona bîrkırına zıman weré asteng kirin.  Lewra lı der u dorémin gelek hevalén mın i Kurd hene lé bı Kurdî nızanın.

Dı deme ke nézda çalakîyén dı derheqa Filistin’de çedıbun u hen ji dı bîra medene. Bı milyonan kes hol tıje kirin u lı mafén bırayén xweyi Filistin’i geriyan. U zumlu zordariya lı ser wan şermezar kirin. Xuda jı tevan re qayîl be. Le mıxabin zulm u zordariya lı welaté xwe ku lı ser Kurdaye tu tékiliya xwe pére nekirin. Wısa té fam kirin ku bîr u zanina cıvaka ya derheqé İslamé de ne gehiştîye. Bı pirani lı hemberé zalımén mezın u bı zor héz çalakiyén dı réda çé nakin. U lı hemberé van hézan berxwedané ki nadine nişandar. Li İraqé kuştin u hetikandıné Ameriqa nayéne protesto kirin. Zulm u zordariyéen lı ser Kürdan en ku lı ber çav u pozén wandeye nayéne dîtın u tı cıvak u çalaki jı bona wan nayéne çekirin.  Ev kâré bı rumet jı partiyeke çepre maye. Müslümanén muvahhid dı vé wateyéde nérinek u zanineki bı ré naxın. U fikr u ramanén bı rumet bîrnabın. Zarokén gelleki mazlum u netteveki bın dest bı nîjadperestiye suçdar dikin. Netewén mazlum tu caran nabın nijadperest. Ku wahan bé dewam kirin ev netewén mazlum yén jı rıhén xwe dûr bı kevin. Ez dı dema jiyana xweyi dı nav wan de gowan bum ku ev gellé ha jı İslamé re bı hurmet u rézdarîne. Alîgirén PKK yén ku bın vi bangehi de siyaseta gellé Kurd dı meşînin penç weqt lıméj dikin. Belé dijîtîye lé ev nişanî me dıde ku ev gellé Kurd Müslümane u raborîyeke İslamê bı wan reye heye. Jı ber wé rézdariya wan ku jı bona İslaméye ez ne bawerim ku ji bırayé xweyi Türk veqetin. Çuyina bı birayé xweyi Türk’re ku lı Lozan’é peymanék hate bı cıhkirin, xapandineke mezın lı ser Kürda çebu. U leyistikeke mezın u gıran lı ser wan domandın.  Weke xapandına bıırayen wayi Türk’é müslüman. Ev gellé ku jı bona welaté xwe şereki gıran domandıye weke Gaziantep’” U Kahramanmaraş’é u Şanlıurfa’yé, ku jı bın desté neyaran derxıstıne ev zulma gıran heq ne kirine.

Bı dawiyé;

Réxıstiné mezringahi e müslüman pewiste ku raman u hestén xweyi dı derheqé Kurdan de bı cıh bıkın. U bı rast u rast béjin. Em lı ser wan axa jiyana xwe derbas dikin. Bı vî gellire em bu ne dost u yar me qîz dane hevu dın. U em bune pısmam u dodtmam. Baweriya me bı İslamére yeke. Diné meyi İslamé dîneki tewhîdîye. Dı vé péwendiyé de dıvé ku Müslüman ji dev jı nijadperestiya ku inkar dıkın dev jé berdın bıryén xweyi Kurd fam bı kin u rézdariyeke xweşık şani bırayen xwe yén Kurd bıdın. Dı ve ku hıneki lı ber xwe bıdın dı derheqé fam kirina bırayé xwede. Daxaziyamın e eve ku em tevhida İslamî fam bikin u bıratiyeke mina Ensar u Muhaciran şanî hevu dın bidin. Dı vé  pévendiyéde dı demén raborideji leyistik lı ser vé axé hatı bune çékirin iro disa téne leyistin. Ez bı bawerım u daxwaziya mın eve ku bırayén mın î Kurd iro  bı nérîneke kûr u bı zanîneke ilmî u bı dilekî safi rast rast u rast dı sekinin. Lewra bı çend salan leyıstiké nijadperestî yén ku lı ser Türk’a dı hatıne leyistin iro lı ser gellé heremé téne leyistin. Daxwaziyamin ewe ku bırayén mini Kurd van leyistika xirabikin.

Bı sılav u réz u bı bergeran…

Kürtçe Çeviri; Sıraç ERDEN

Türkçe Çevirisi;

Onlar Hakkında…

1992’li yıllar, ben görevim gereği güneydoğunun bir köyündeyim. Her gün Türk Bayrağını asılı tutuyorum. Hiç unutmuyorum bana o günlerde PKK’ya sempatisi olan birisi “neden buradasın sen hiç çalışmıyorsun maaşını da hak etmiyorsun” dediğinde  “şu bayrağı görüyor musun? Ben bu bayrağı buralarda dalgalandırdığım sürece maaşımı da hak etmiş oluyorum” diye cevap vermiştim.

İşin içine vatan, bayrak girince insanlar yapageldikleri her türlü uygunsuz, keyfi hareketlerini de meşru görüyor. Zamanla bu insanları çok iyi tanıdım. Ben de düşünsel olarak değiştim. Çünkü yaşadığım birebir gördüğüm şeyler aslında olayların bizlerin dışında geliştiğini öğretti bana. Şu an Kürtler bir takım haklarını mevcut sistemden talep ediyorlar. Ben o günlerde görevli iken orada tek Türk’tüm ve Türkçe konuşamadığım anlarda çok sıkıntılı idim. Çok iyi hatırlıyorum köye ilçeden görevliler geleceğinde sırf dairede kalıp yemek yesinler ben de biraz Türkçe sohbet edeyim diye güzel yemekler hazırlamaya çalışıyordum. Herhalde ben kendi dilimin bana yasaklanması karşısında hiç hoşnut olmayacaktım. Bu insanların Kürt olarak doğmaları kendi tercihleri değil. Bu üzülecek bir durum da değil fakat Kürtçe konuşan bu insanların ana dillerinin yasaklanması kendi dillerinde eğitim verilmemesi üstelik bu işin bölücülükle suçlandırılmaya çalışılması çok üzücü bir şey. Bu onların en doğal hakları diye düşünüyorum. Bu yapılanlar ise bu insanlara kaşı yapılmış çok büyük bir zulümdür. Çünkü ben bunun çok hafifini yaşadığım o birkaç yıllık zamanda çok yoğun hissettim.

İşin bizleri ilgilendiren kısmı ise bu mazlum insanların haklarını Müslümanların değil de sol bir ideolojiye sahip bir örgütün savunuyor olması. Bizim buralarda zaten tüm Kürtler PKK’lı olarak bilinir. Hiçbir zaman ayrım yapılmaz. Fakat bizlerin üzerinde durması gereken kökleri İslam’la başlamış böylesi bir milletin nasıl olup da köklerinden tamamen farklı bir eksene kayabiliyor olmasıdır. Öyle görülüyor ki insanların özünde kendileri adına işkencelere, ölümlere, hapishane duvarlarına katlanan cesur insanlara karşı bir sığınma hissi var. Çünkü ideolojileri ne olursa olsun kendi halkları adına korkmadan, çekinmeden bedel ödeyerek hak talebinde bulunan bu insanlar ne yazık ki bu toplumun azımsanamayacak bir kısmını kendi yanlarında mücadele safına katmış durumdadırlar. Bu arada Müslümanlar ne yapıyorlar. Bir şeyler yapmayı bırakın daha Kürt kardeşlerimizin duygularını, sıkıntılarını bile anlayabilmiş değiller. Olaylara yaklaşım biçimleri çok sığ görünüyor. Kendini İslam ile isimlendiren hiç kimse bir kesime müşteri mantığı ile bakamaz. Bu kardeşlerimizin de kendilerine karşı öz güvenlerinin gelişmiş olması gerekir. Ben bazen Kürt kardeşlerimizin kimlikleri noktasında çekingen davrandıklarını da gözlemliyorum. O yıllarda bir arkadaş “Kürt işte” dediğinde yanındaki arkadaş onu uyarıyordu “ya neden çocuğa Kürt diyorsun ayıp değil mi?” deyince o da “ya Kürt değil mi? Neden ayıp olsun?” diyordu. İşte bu ülkede böylesi komik trajediler yaşandı. Hele ki çevremizde çokça duyduğumuz “Kürt diye bir kavim yoktur” sözü beni oldukça fazla üzmüştür. Bir kavmi ulusalcı kafa gereği ret etmek çok iğrenç bir durum. Kürtler asla bu toplumun içerisinde erimemeli ve kendi kimlikleri ile yaşamalılar. Bu konuda onların da yapmaları gereken şeyler var. Kültürlerini korumalılar Kürtçe dilini de çocuklarına öğretmeli bu dilin unutulmasını engellemeliler. Çünkü benim çevremde Kürt olup Kürtçe konuşamayan birçok kardeşime rastlıyorum.

Daha hafızamızda taze olan Filistin etkinlikleri var. Meydanı dolduran milyonlar, Filistinli kardeşlerine yapılan zulümleri kınadılar. Allah hepsinden razı olsun. Fakat bu kalabalıkların kendi ülkelerinde yapılan zulümlerle ilgili olmamaları da çok yadırganacak bir durum. Öyle anlaşılıyor ki toplulukların İslam adına siyasi bilinçleri hiç gelişmemiş. Daha çok dünyada kim güçlü ise ona karşı gelmeden bir eylemsellik şekli belirliyorlar. Irak’ta Amerikalıların milyonu aşkın cinayetleri, tecavüzleri protesto edilemiyor. Hemen burunlarının dibindeki Kürt halkına karşı yapılan işkenceler için kimse meydanları doldurmuyor. Bu iş sol ideolojiyi benimsemiş bir örgüte bırakılıyor. Tevhidi Müslümanların bu anlamda Kürt kardeşlerimizi anlayacak bir kafa yapısında olmadıkları görülüyor. Mazlum bir halkın çocuklarını Kürt milliyetçisi olmakla bile suçlayabiliyorlar. Mazlum bir halkın zaten milliyetçi olması asla düşünülemez. Eğer bu tutum devam ederse bu halk köklerinden uzaklaştırılmaya devam edecektir. Ben yaşadığım dönem içerisinde bu halkın İslam’a olan saygısına, samimiyetine şahit oldum. PKK’ya sempati duyan, o çatı altında siyaset yapan Kürtlerin birçoğu beş vakit namazlarını kılan insanlardır. Çelişkili bir şey fakat bu şunu gösteriyor ki bu insanlar İslami bir köke, geçmişe sahipler. Bu saygıları dolayısı ile de Müslüman olan Türk kardeşlerinden asla ayrılmayı düşünmemişlerdir. Lozan’da birlikte gittikleri anlaşmada şu an görülüyor ki bu halk kandırılmıştır. Tıpkı Müslüman Türklerin kandırıldığı gibi kandırılmışlardır. Kendi memleketleri için savaşan Gaziantep’i, Şanlıurfa’yı düşman işgalinden kendi çabaları ile kurtaran bu halk bu zulümleri asla hak etmemiştir.

Son olarak; Kurumsallaşmış Müslüman teşkilatların mutlaka Kürtler hakkında ne düşündüklerini deklare etmeleri gerekir. Biz bu topraklarda yaşıyoruz. Bu halk ile kız alıp vermiş akraba olmuş, aynı dine inanmışız. Allah katında da eşit bir toplumuz. Bu bağlamda tevhidi Müslümanların da kendilerinde yok gibi algıladıkları ulusalcı kimliklerini bırakarak bu kardeşlerini anlamaya çalışmalılar. Onların ne hissettikleri noktasında çaba sarf etmeliler. Allah inşallah bizleri kardeşler yapar ve zulümlere karşı birlikte çaba sarf eden tek bir ümmet oluruz. Bu bağlamda geçmişte de büyük oyunların oynandığı bu yörelerde yaşayan Kürt kardeşlerimiz umarım bugünlerde daha bir ferasetli olmuşlardır. Çünkü yıllarca Türkler üzerine kurgulanan ulusalcılık çıkmazı şu günlerde bu bölgelerde tekrar sahneye sunulmak istenmektedir. Umarım buradaki kardeşlerimiz bu çirkin oyunları boşa çıkaracak hal ve hareket içerisinde olurlar.

Selam ve dua ile…