Bedran Yoldaş

I.

Gam ve keder yeisle buluştu
Hafızalar silindi, bellek bomboş
Tur-i Sina ateş çemberi
Taş atan çocuklar kadrajda
Bir elin parmakları kadar yaşları
Yürekleri kocaman bir dağ
Çelikten
Arz-ı mev’ud hükümran
El, ayak, göz, yanak
Toz duman, etraf pek yaman
Gözyaşları sular toprağı
“Biz bu toprakların çocuklarıyız
Bir yere gitmeyiz”
Yanı başında viran olan evde
Yedi şehit
Küçük boyundan kocaman laflar
Yüreğimizi dağlar
Oysa ki o kocaman iman etmiş
Bombalar yağarken
Baş ucunda
Dilinde asuman
Fosfor bombaları kasıp kavurur
Boğazlar acı feryad ile
Elinde taş küçük çocuğun

II.

At elindeki taşı küçük çocuk
Meydanlarda cirit atan
Timsah gözyaşı döken biz acizlerin
Kafasının orta yerine

At elindeki taşı küçük çocuk
Milyarı aşan kendinden aciz
Kifayetsiz sayılanların rakamsal
Duruşuna gark olmuş
Kuru kalabalıkların gözüne gözüne

Yalancı şafaklara aldanan yığınlara
Gözlerinde hasret pınarları çapağından
Değerli, yolun yolcusuna rağbet edenlere
Gönlünde zalim, yaşamda zalimlere
At gönlündeki taşı aydınlansın yarınlar