Hayal Muzafferov / Bakü

İslam’da her müslümanın kat etdiyi bir yol ve geçdiyi bir merhale vardır mutlaka. Ve bu merhaleler və araşdırmalar sürecinde de fikirlerimizi tetikleyen və bizleri etkileyen şahısların var olması ise kaçınılmazdır. Ben de Azerbeycanlı bir müslüman olarak farklı yollar ve farklı merhaleler geçdim her kes gibi. Şimdi bu yazımda benim hayatımın dönüş noktasında büyük bir iz koyan, araşdırma ufkumun kanatlanmasına vesile olan ve bu sebeblerden de hayatımda hüsusi bir yeri olan birkaç isimden biri olan rahmetli Ercumend Özkan’dan bahs edecəyim…

Tasavvuf merkezli Din anlayışından çıkıb Tevhid akidesi ve sahih İslam anlayışı araşdırmaları ve okumaları yapdığım zamanlardı. Tasavvuf ve particilik konularında belli bir seviyyede araşdırma ve kesin kanaatlarim vardı. Lakin koyu mezhebçi idim, adeta mezhebi Din edinenlerden biri idim ben de. O zamanlarda Adem Gemici’nin “Gelenekten Kuran’a Hicret” kitabı ile içimde Kuran’a doğru fidanlar cücermeye başladı. İşte o sırada Ercumend Özkan’ın bir videosu çıktı karşıma. Ercumend Özkan’ı araşdırma için birkaç videosuna baktım ve her ehli hadis ve mezhebci gibi eleşdirmeye başlayıb eleştiri için videolarını izlemeye koyuldum. Lakin kendimi videolarına bakmaktan alamıyor, adeta bakmadan duramıyordum, kalbim de söylediklerine itiraz edemiyor aksine tasdik ediyordu. Ondan önce tasavvuf merkezli bir Din anlayışını terk ederken bir dönüşüm yaşamışdım, Ercumend Özkan’ın video derslerini izlerken de yeni bir dönüşümün eşiyinde olduğumun farkına varıyordum yavaş-yavaş. Ercumend Özkan’ın video dersleri içimdeki vahye yönelik fidanları yeşertmeye, adeta içimdeki taylar yeni araştırmalara baş vurmaya tetikliyordu beni…

Ercumend Özkan’ı izlerken onun farklı kimliyinin, tavizsiz duruşunun, karakter bakımından özel kişiliyinin farkına varıyor, yüz yüze görmesem de, aramızda yılların mesafesi olsa da artık tanıyordum Ercumend Özkan’ı. Adeta Allah’ın Resulları gibi mücadeleyi tek boyutda deyil, olması gereken her boyutda sürdüren, karakter olarak da engin bir karakterdi Ercumend Özkan… Tahrif olunmuş Din anlayışları, Tasavvuf, vahye ters olan İsrailiyyat kokan görüşlər, hurafe ve şirk dolu inançlarla mücadelesinin yanı sıra Allah’ın hakimiyyeti konusunu da hiç gündemden düşürmeden, çoğu kimsenin ağzına ala bilmeyeceyi zamanlarda Tevhidi ta ekranlardan haykırdı Ercumend Özkan. Elif gibi dimdik duruşu, babayiğit karakteri ile batılın her yönüne cebhe alan, İslam’ı sadece belli meseleler düzeyinde habs etmeyib bir hayat nizamı olduğunu öldüyü güne kadar anlatmaya, haykırmaya devam eden, yalnız söylem insanı deyil, aynı zamanda da bir eylem insanıydı Ercumend Özkan…

Artık Ercumend Özkan benim için kenardan tanıdığım bir fikir adamı deyil, içden sevdiyim bir dosta çevrilmişdi adeta. Onu tanıyan her kesden onunla ilgili malumat almaya, davası, fikri ve şahsı hakkında sorular sormaya devam ediyordum. Bir gün eşi Mukaddes Özkan’ın, Ercumend Özkan hakkında bir kitab yazdığını gördüm sosyal alanda. Çok sevindim tabii ki. Hayatımın dönüş noktasında büyük rolu olan insanlardan biri, vahye yönelmemde üstümde büyük hakkı olan Ercumend Özkan’ı bir de en yakınından öyrenecektim. Allah’a hamd olsun kitabı okumak nasib oldu. Kitab o kadar duygulu, o kadar içden, o kadar sıcak bir şekilde yazılmış ki, Türkiye’de yaşasaydım mutlaka Mukaddes Özkan hanımı ve diğer aile mensuplarını ziyaret eder ve teşekkürlerimi cani gönülden sunardım. Kitabı okuyunca Ercumend Özkan’ı daha da yakından tanımamın yanı sıra o tür kahramanın da yanında kendisi gibi kahraman bir yol arkadaşının, bir eşinin olduğunun şahidi oldum. Her kahramanın arkasında kahraman bir eşin olması misali… Aslında bu dava yolunda, o çileli yolların çilesini, bütün yükünü Ercumend Özkan’la Mukaddes Özkan hanımın eşit taşıdıklarını söylesem abartma olmaz tabii ki. Düşünüyorum o çileli günlerde Ercumend Özkan’ın geriye bakarken kendisine cesaret verən, hem maddi hem manevi destek olan ilk insan ve en yakın dava dostu Mukaddes Özkan hanım idi. Doğrusu Mukaddes Özkan hanımın eşine olan bu kadar sadakati, hiç usanmadan verdiyi bu kadar desteyi, dava yolunda Ercumend Özkan’la aynen omuz omuza yürümesi beni çok duygulandırdı kitabı okudukca… Diger aile mensuplarının da zor günlerde sıkıca birbirilerine kenetlenmesi, hiç bir konuda, hiç bir zaman aile büyükleri olan Ercumend Özkan’ı yalnız bırakmaması Allah’ın Ercumend Özkan’a bir lutfu idi elbette. Çünki bu kadar uyumluluk ve bir ailenin bir birini bu kadar tamamlamasına nadiren rast gelinir.

Ayrıca bazı satırlar da dikkatimi çekti, kitabda tek razı olmadığım satırlardı. Mukaddes Özkan kendisinin hiç bir zaman Ercumend Özkan’ın hızına yetişemediyini, her zaman Ercumend Özkan’dan arkada kaldığını yazıyordu. Doğrusu affınıza sığınarak ben buna itiraz ediyorum Mukaddes hanım. Siz Ercumend Özkan ağabeyin arkasında deyil hep yanında oldunuz ve hep omuz omuza idiniz bu dava yollarında. Ne mutlu size ki Ercumend Özkan gibi bir ömür yoldaşınız, ne mutlu Ercumend Özkan’a ki sizin gibi bir yol yoldaşı, bir dava dostu oldu…

Sonda onu söyleyim kitabı bitirirken çok hüzünlendim. Çünki okuduğum süreçte sizlere ve Ercumend Özkan’a çok alışmıştım. Ercumend Özkan’ın vefatı ile ilgili bölümleri okurken sanki o anları yaşıyorum gibi duygulandım, kitabın bitişi ile de sanki yakın bir dostdan ayrılır gibi derin hüzün sardı içimi. Bu deyerli kitab ölene kadar kütübhanemin en özel kitablarından biri olacak İnşəAllah. Kitabı bu kadar içden yazıb hazırlayan Mukaddes Özkan hanıma ve tüm vesile olanlara da derin teşekkür ve minnetdarlığımı sunarım.

Allah sana rahmet etsin İslam davasının onurlu yiğitlerinden olan Ercumend Özkan… Selam olsun sana yüce gönül sahibi ve cesur yürekli Ercumend Özkan… Selam olsun sana aramızda bunca yaş ve zaman farkına rağmen aziz dostum Ercumend Özkan…