Dünkü Habertürk’teki köşesinde konuyu ele aldığı bölümde, ‘öğrenci andı’ ile ilgili bir de öneri getiren Yılman, illaki her sabah okumasını arzu edenlere “bu işin sorumluluğunu kendiniz alın! Kalkın sabah erken… Çocuğunuz okula gitmeden önce yani evden çıkarken dilediğiniz gibi okutun.” şeklinde yöntem önerdi.

Yazısının o bölümünde şöyle diyor Sevilay Yılman:

Andımız ile ilgili süper bir önerim var!

Geçen Cuma günü Danıştay’ın kararı ile yeniden gündeme gelen Andımız ile ilgili yorumumu, “Madem Türk’üm ve doğruyum! O halde gerçeği söyleyeyim!” başlığı altında aktardım…

Aktarmaz olaydım…

Çünkü yok yere tonlarca hakaret ve edepsizce yorumla karşı karşıya kaldım.

Efendim… Nasıl bir Türkmüşüm ve demişim ki; “Öğrenciyken Andımızı okumak işkence gibi geliyordu!”

Ben Türk filan değilmişim. Öyle olsaymışım yani damarlarımda dolaşan kan yüzde yüz Türk kanı olsa imiş, Andımız ile ilgili böyle bir yorum yapmam olası bile değilmiş.

Benim kanım bozukmuş. Başka bir şeyler varmış falan filan…

Kanımda başka bir şey var mı yok mu bilmiyorum. Bana ailemden aktarılana göre Türk oğlu/kızı Türk’üm! Ancak o yazıda da dediğim gibi “Ondan önce, evvela insanım!”

Türklüğümü seviyorum… Sorun görmüyorum… Türk olmaktan gayet mutluyum ama Türklüğümün beni diğer ırklardan farklı kıldığına, Türk olmamım olağanüstü özellikler kattığına da inanmıyorum!

Ve bundan hareketle yasakçı ve dayatmacı eski Türkiye zihniyetine ait bu mirası kabul etmediğimi açık açık ilan ediyorum…

Ama sakın yanlış anlaşılmasın bu reddim kesinlikle kişiseldir.

“Yasaklansın” gibi bir anlayış içerisinde de değilim.

Hayır! Yasak olmasın. Serbest olsun ama eski yıllarda olduğu gibi her sabah okul girişlerinde çocuklara zorla, dayatarak okutulmasın.

Onlar bana saygı göstermiyor ama Andımızı çocuğunun illaki her sabah okumasını arzu edenlere bir önerim var: Bence bu işin sorumluluğunu kendiniz alın! Kalkın sabah erken… Çocuğunuz okula gitmeden önce yani evden çıkarken dilediğiniz gibi okutun. Böylece hem siz mutlu olursunuz hem de okumaktan hazzetmeyen bizler mutlu oluruz…

Nasıl fikir?