Modernitenin şova dönük en önemli göstergelerinden biri kuşkusuz görünme duygusudur. İslam görünmekten ziyade hikmetle görmekten bahseder. Görünmek insanı nesne haline getirir. Beni görün çığlıkları aslında kendimi hissetmiyorum bana acıyın çığlıklarıdır. Derinlere indiğinizde mutsuz bir hayat görürsünüz. Dijital platformlara sıkıştırılmış, aldığı beğenilerle kendini var zanneden bir yaşam biçiminin korkunç öyküsüdür elde kalan. Ama görmek, görebilmek bir bilinçle bakabilmeyi gerektirir dünyaya.

Görebiliyorsanız her daim öznesinizdir. Görünür olmak derdinde olmadan görerek yaşarsınız. Görmek ne sağlar insana? Görmek, size kurulan tuzakların farkına varabilmeyi sağlar, sizi neye dönüştürmek istediklerini ve sizi neyin kulu yapmaya çalıştıklarını farkettirir. Başkalarının elinde nesneye dönüşmenize engel olur. Esas yaratılış amacınızı kuşanarak düşünen bir insan olarak huzurlu bir hayat sürmenizi sağlar.

Görünme duygusu ise insanı sürekli değersizleştiren bir forma sokar. Görünür olan şeyler yapmadıkça değersizleşen bir eşya gibi hissettirir size kendinizi. Görünürsünüz ama farkedilmezsiniz. Çünkü fark edilmek için görüyor olmanız şarttır. Farkındalık yaratabilmek görünür olmaktan değil görüyor olmaktan geçer. Özne olmadığınız bir hayatta farkındalık yaratamazsınız.

Modernite insanı tüketim nesnesi haline getirirken insanın görünür olma duygusundan faydalanır. Ne kadar görünme tutkusundaysanız sizi o denli ağına çeker. Sizi görünür kılacak kıyafetlerden tutun da, hangi mekanlardan besleneceğiniz, hangi kafelerde içeceğinize kadar ve hangi okullarda okuyacağınıza kadar, hangi araçlara bineceğinize ve hangi mekanlarda yaşayacağınıza kadar her şeyinizi yeniden imar eder. Dijital alanlarda nasıl boy göstereceğinize neyi yaparsanız ne kadar emoji ve beğeni alacağınıza artık simulakrlar karar verecektir. Siz rüzgarın önünde savrulan yaprak misali sürekli bir oradan bir oraya sürükleneceksinizdir. Kendinize dair bir düşünceye sahip olacak kadar da vaktiniz ve enerjiniz kalmayacaktır.

Allah insanı özne kılmış, ona değer vermiş ona yol göstermiş ve örnek Rasullerle insanı desteklemiş iken insan görünme yarışı içinde yok olup gitmektedir. Tekasür yarışı hızla devam etmektedir. Sanal alemde daha fazla insan kitlesine ulaşarak ulaştığı insan sayısınca kendisini mutlu hisseden ve her daim daha fazlasını isteyen bir ruhla yaşamak kalbe ağır gelse gerek. Modern insan artık kıblesini kaybetmiştir. Rabbinin kendisine sunduğu nimetleri görmeyerek basiretini kaybetmiş ve sürekli kendisinin görünür olması için çalışmaktadır. Hep maddi olan en iyilere talip olmuş ama o maddiyatı anlamlı kılacak takva duygusundan uzaklaşmıştır.

Modern insanın en temel ihtiyacı takva duygusudur. Onu görünür olma hastalığından kurtararak hikmet ve basiretle görmesini sağlayacak tek duygudur. Tarih görünüyor olanların ve görünme kaygısında olanların değil hikmetle görebilenlerin alkışlandığı bir sahnedir. Görünüyor olma kaygısında olanlar ise bu sahnenin yalnızca figüranları olarak anılmışlardır hem de kötü figüranlar olarak…

O halde ya görünüyor olabilmenin hafifliği ile kötü bir figüran olarak yaşayıp öleceğiz ya da takva duygusunu kuşanarak hikmet ve basiretle tarihin altın sayfalarında yerimizi alacağız. Seçeceğiz ve başlayacak hayat…

(Venhar)