1.
Rahmet denizinden çıkageldin yeniden
Gençlik rüyasından uyanırken aniden
Kutsal aya özlemle gönülden gelerek
Artık rubaî yazmaya geçtim maniden.

2.
Solgun içli yüzler güle gülden ağacak
İftarlara yoksul eli rahmet sağacak
On bir aya sultan idi eşsiz ramazan
Dostluklara meftun yeni günler doğacak.

3.
İftar ikliminden ötelenmiş yüreğim
Girdaplara düşsem dibe çarpar küreğim
Vaktin ruhu temcitleri içten kuşatır
Kuşluk öncesinden kırılır nefs direğim.

4.
Korkunç uçurumlar çağı elbet geçecek
Aklın yine aşk yurduna bir yol seçecek
Kuşlar havalansın göğe şükran sunasın
İnsan neyi ektin onu elbet biçecek.

5.
Bir sır gibi yoksulluğu saklar geceler
Her gün yeni baştan sızı ekler geceler
Allah adının yankısı muhtaçları donatır
Hakkın sesi gürdür onu bekler geceler.

6.
Nefsin alevinden nice kalpler islenir
Kibrin batağından kara ruhlar beslenir
Erdemli olanlar adaletten yanadır
Mazlumlara yerden göğe kuşlar seslenir.

7.
Açtıkça gülün renkleri yüzler ağacak
Rahmet bulutundan çöle yağmur yağacak
Evren ile insan ruhu sarmal gibidir
Vardan yoğa sürgünlüğü hüznüm sağacak.

8.
Nefsin sesi iftarları ünler durmadan
Açlıkla sınavdır gibi denklem kurmadan
Temcitle çocuk sesleri özden barışık
Onlarla bütünleş söze tırpan vurmadan.

9.
İftar vadisinden yine güller açacak
Korkak yürüyorken seni herkes geçecek
Bir hurmaya muhtaç nice açlar dolaşır
Kim onları kollar eli rahmet biçecek.

10.
Her zemheri kış sonrası yağmur kokuyor
Göklerdeki haşmet ruha şükran dokuyor
Yıldız tarlasından yüze sevinç yansıyor
Evren kitabından bize cüzler okuyor.

11.
Bahçem göze gelmiş taze yaprak döküyor
Gönlün beni görmez göze sisler çöküyor
Vahyin ışığından dağa bir nur saçılır
Ömrün duvarından koca taşlar söküyor.

12.
Toprak taze ekmek gibi yağmur kokuyor
Senden yana kalbim gece hasret dokuyor
Hem gökyüzü yıldızları saklar geceden
İftar çadırından ruha rahmet akıyor.

13.
Bir mültecinin gözleri mahzun bakıyor
Yılgınlığı yokluklara çengel takıyor
Her iftara çeyrek kala ancak yetişir
Yurt özlemi günden güne vuslat kokuyor.

14.
Göçmen dolu yurt toprağı dinmez sızımız
Yardım diye koşsak bile tutmaz dizimiz
Tok insanı aç insana bölsek ne çıkar
Parlak dolunaydan öte geçmez sözümüz.

15.
Yoksul sıcacık çorbayı bulmuş sevinir
Bitmez bu hayat döngüsü zengin övünür
Ölmek yeniden doğmaya yatmak gibidir
Fırsatları bir kez kaçıranlar dövünür.

16.
Vahyin özü bitmez damarından akıyor
Kalbin izi kalsın diye bir mıh çakıyor
İnsan neyi özler ona bir gün kavuşur
Yangın yeri her yer beni içten yakıyor.

17.
Ömrün karesinden kesilirken vakitler
Kulluk rotasında boşa gitmez akitler
Çağ insanı ahlaksıza rağbet ediyor
Nefsin sesi örter özü artar dikitler.

18.
Yağmurlara hasret doğa toprak doyacak
Aksın ovalardan sesi dağlar duyacak
Ömrün suyu muhtaç suya elbet bilesin
Kalben kötülükler seni yoktan sayacak.

19.
Ömrün yazı geçmiş diye ağlar güzümüz
Kış mevsimi bekler bizi gülmez yüzümüz
Koşuşturmaca bitmez kulu yoklar acılar
Günden güne kaldık yaya tutmaz dizimiz.

20.
Kış mevsimi bahtındaki karlar kürersin
Yaz mevsimi mahsul sonu harman sürersin
Kalbindeki sürgün nice aşklar devşirir
Gamsız görünürsün nice dertler dürersin.

21.
Hep hüznü azalsın diye bekler özümüz
Düşsek bile bir gün yere düşmez sözümüz
İnfak okunun gittiği yerler kadarız
Rahmet pınarından suya hasret gözümüz.

22.
Canlar canı bulmuş ruha kudret akıyor
Kurban diye varsam bana şeytan bakıyor
Dertten nere kaçsam göğe hüznüm ulaşır
Matkap gibi diller nice kalpler yakıyor.

23.
Gel zemheri bitsin yine karlar erisin
Gün gönlüme doğsun dağı bir sis bürüsün
Kalbimdeki aşklar taze sürgün veriyor
Coşsun deli kanlar damarımdan yürüsün.

24.
Gül muskası kalbinde mi imsak söküyor
Yoksun diye meydanlara sisler çöküyor
Bayram gelişinden ele hikmet yayılır
İnfakta çocuk gözleri yaşlar döküyor.

25.
Nefs arzusu rahmet ayı bitmez sanıyor
Yardım diye gelmişleri zengin kınıyor
Bayram pelesenktir dile sırdan geçilmez
İnsan boşa geçmiş güne elbet yanıyor.

26.
Din simsarı yoksullara cennet satıyor
Kandil ışığından karakaşlar çatıyor
Ekranlara çıkmak para almak gerekir!
Dinden konuşanlar dibe hepten batıyor.

27.
İftar çadırından göğe şükran karışır
Dostluk baki olsun diye canlar yarışır
Kadrin pınarından bize ikram akacak
Hürmet seli bayram günü küsler barışır.

28.
Dünyâ bize sırlar küpü geldik geçeriz
Gerçek dolu aşk şerbeti bir gün içeriz
Sarmal âlemin perdesi örtük duruyor
Ruhsuz yaşadık yine ruhsuz göçeriz.

29.
Âşık kişi gündüz gece vuslat deriyor
Ermiş ruha eşsiz doğa sırlar seriyor
Üç beş güne sığmış gibi ömrün geçecek
Ölmek yeniden doğmaya fırsat veriyor.

30.
Her şey gibi son buldu bu kutsal Ramazan
Mest oldu gönüller nice nefsler borazan
Bayram günü aydınlığı bekler gözümüz
Kalpler yine suskun diye diller lafazan.

RAMAZAN BAYRAMI RUBAİSİ-2022

Bayram gibi bayram yaşa vaktin geçiyor
Gerçek mumu yansın diye güller açıyor
Tekrar ramazansız nice günler gelecek
Bayram yeri her yer bize vuslat saçıyor.

İbrahim Eryiğit / 2022-Ramazan