İstanbul’da yayın yapan İstiklal gazetesi yazarlarından Ali Dutal, bugün köşesinde “Ehli Sünnet Temelli İslamcılık” başlıklı bir yazı kaleme aldı. İslamcılık kelimesinden duyulan rahatsızlığın yanlış olduğunu ifade eden Dutal, İslamcılığın, hem bireysel hem de örgütsel bir mücadelenin gerekliliğini hatta zorunluluğunu ortaya koymakta olduğunu belirtti. Her Müslümanın İslamcı olması gerektiğini de belirten Dutal, bununla birlikte İslamcılığın ana merkezinde “Ehli Sünnet Vel Cemaat” akidesi olması gerektiğini, çünkü, İslam’a yapılan her türlü saldırının “Ehli Sünnet Vel Cemaat” üzerinden yapılmakta olduğunu savundu.

Ali Dutal’in değerlendirmesi şöyle:

İslamcı gibi görünen veya İslam’a uzak bir takım zevat iktidar eleştirisini mecrasından saptırarak İslamcılığın iflası gibi kamuoyunu yanıltmaya çalışmaktadırlar.

Bunların amacı ve geleceğe dönük beklentilerinin ne olduğunu bilmiyorum; ancak, eleştirilerini yaparken başka yerlere çekmeden muhatabı üzerinden yapmalarının daha doğru olacağını düşünüyorum. İslamcılığın iflası gibi yaklaşımları insaftan uzak, inanç zafiyetinin bir göstergesi olarak görüyorum.

Özellikle kendilerini muhafazakar olarak tanımlayanlara diyorum ki; kendinizi belli çevrelere şirin göstermek için bu kadar taklaya gerek yok; ne olmak istiyorsanız öyle olun, eleştirilerinizi de kendinizi konumlandırdığınız yere göre yapınız.

Şirin görünmek istediğiniz çevreler bugün size yazdıklarınız ve söylediklerinizden ötürü kıymet veriyor gibi görünseler de bir kıymetinizin olmadığını bir kenara yazınız.

– Müslümanların yakasından siz de düşünüz, sizlerden de bıktık!!!    

“Ilımlı İslam” gibi İslam’ın temel esaslarına aykırı anlayışlara karşı “Ehli Sünnet”  çerçevesinde mücadele eden biri olarak “İSLAMCILIK” akımının muhtevasına olmamakla birlikte -CILIK- ekiyle isimlendirilmesine hep mesafeli oldum hele hele “Siyasal İslam” “İslamcı Siyaset” nitelendirmelerini esasın dışında bulduğum için hiç sıcak bakmadım, hâlâ da bakmıyorum.

Ancak, “İslamcılığın” muhtevasını derinlemesine değerlendirdiğimde yanlış düşündüğümün farkına vardım. Çünkü, günümüzde “İslamcılık” hem bireysel hem de örgütsel bir mücadelenin gerekliliğini hatta zorunluluğunu ortaya koymaktadır.

Yani, her Müslüman “İslamcı” olmalı ve bu anlayış ile mücadelenin içerisinde aktif yer almalıdır.

Her ne kadar günümüzün şartları “İslamcılık” akımının ortaya çıktığı 19. Yüzyıl şartlarını taşımıyor gibi görünse de bana göre şartlar daha da ağırlaşmıştır.

Şartların ağırlaşmasının en önemli nedeni; inancımıza yönelik ağır saldırılara karşı gerekli mukavemetin gösterilememesinin sonucu Müslüman profilinin değişmesidir. Pasif, sünepe, çevresinde olup bitene karşı vurdumduymaz bir topluluk ortaya çıkmıştır.

Onun için “İslamcılık” diyorum. “İslamcılık” ifadesini kullanmamın sebebi, uyanışın gerçekleşmesi zorunluluğuna dikkat çekmek içindir.

Yüzde 99’nun kendini Müslüman olarak tanımladığı bir toplumda “İslamcılığa” ne gerek vardı, denilebilir.  Her ne kadar toplumun yüzde 99’u kendisini Müslüman olarak tanımlasa da matematikle “Müslüman” olunmuyor. Olsaydı Müslümanlar ve İslam dünyası bugün bu kadar sorunları yaşamaz; İslam’a bu kadar saldırı yapılamazdı!

Mutlak surette mücadele ruhunu yeniden canlandıracak itici bir güce ihtiyaç var; o güç de “Ehli Sünnet Temelli İslamcılık”tır. Her Müslüman “İslamcı” olmalıdır.

İslamcılığın ana merkezinde “Ehli Sünnet Vel Cemaat” akidesi olmalıdır. Çünkü, İslam’a yapılan her türlü saldırı “Ehli Sünnet Vel Cemaat” üzerinden yapılmaktadır.

Kısaca Ehli Sünnet Vel Cemaat; “Hz. Peygamber (sav)’in sünnetine ve ashâbının yoluna bağlı olan ve onların izlediği dini yol ve metodu benimseyenlere, denir.

Ehli Sünnet, İslam’ın ana yoludur. Ehli Sünnet yolunu bozmak isteyenlerin asıl amacı İslam’ı bozmaktır. İslam düşmanı ister içeriden isterse dışarıdan tüm güçlerin hedefinde ve faaliyetlerinde ehli sünneti bozma vardır.

Bu güçler her bakımdan çok güçlüler. Bunlarla mücadele edebilmek için mutlaka iyi yetişmiş idealist Müslümanlara ve güç birliğine ihtiyaç vardır. Her türlü siyasi ve ideolojik farklılıklar bir kenara bırakılarak “İslamcılık” ideolojisini tüm Müslümanlar benimsemelidirler.

İdealimiz, “İslam’ı inanç, düşünce, ahlâk, idare ve hukuk bakımından hayata hakim kılmak; Müslümanlar arasında birlik ve dayanışmayı tesis ederek bilimde, teknolojide, sanayide kısaca her bakımdan kalkınmayı sağlamak” olmalıdır.

Yukarıda kısada olsa  “İslamcılık” ideolojisinin hangi temeller üzerinden yürütülmesi gerektiği üzerinde durmaya çalıştım.

Esas olan bu faaliyetlerin nasıl, hangi zemin üzerinde yürütüleceğinin somut olarak ortaya konulmasıdır. Bu faaliyetler bireysel ve örgütsel olmak üzere iki şekilde yürütülmelidir.

1-“Ehli Sünnet Vel Cemaat” bilince sahip bir Müslüman her ortamda her fırsatta “İslamcılık” ideolojisini gündeme getirmeli İslam’ın temel esaslarına yönelik saldırıları açıklayarak Müslümanların şuurlanmasına çalışmalıdır.

2-Ülkemizde ehli sünnet duyarlılığı olan Sivil Toplum Örgütleri bir araya gelip çatı örgütlenmeyle güç birliği yapmalılar. Çatı örgütlenmenin ortak stratejisi “EHLİ SÜNNET TEMELLİ İSLAMCILIK” olmalıdır.

Yüce Rabb’im yardımcımız olsun.