İnsan, yeryüzünü fesada ve kana boğmak için adeta birbiriyle yarışıyor. Kardeş katili Kabil’i aratmayacak hatta ondan kat be kat cani tipler zuhur ediyor. O kardeşinin cesedini ne yapacağı hakkında bocalarken, şimdikiler öldürmeden önce ve sonrasında ne yapacağını vahşice hesaplıyor.

Öldürüp Kurtulmak

Kendi kanından ve canından olan anne babasını, çocuğunu, eşini, kardeşini ve dahi kendini.. gözünü kırpmadan infaz edebiliyor. Son derece soğukkanlı ve kanlı. Öldürünce kurtulacağı isteği her yanını sarıyor. Onun kanıyla rahatlama hissi. Kendince ondan gelebilecek zararı defediyor böylelikle. Dünya kendine dar geliyor o ölürse ancak genişleyecek. Firavun misali desek onu da aratmayacak cinsten.

Erkek veya kadın farketmiyor. Biri az ya da çok iki cinste cani olabiliyor. Sadece eline fırsat geçmesi, gücünün yetmesiyle alakalı bir durum bu. Hatta ‘daha çocuk yaşta!’ diyebileceğimiz, yeni aklı başına gelmiş ya da daha küçükler bile büyüklerini örnek alarak bu fiili işleyebiliyor.

Rakam, İstatistik, Medya, İfşa..

Rakamlar ve istatistikler savaşlarda bu kadar insan ölmediğini söylüyor. Geçmişte savaşlarda ölen insan sayısı kadar şimdilerde suçsuz yere öldürülenlerin arasında uçurum oluşmuş durumda deniliyor. Veriler, rakamlar elbette önemli tedbir almak bakımından ama bu, hasta zihinde kendinden önceki caniden daha fazlasını işlemesi için kıyas yapmasına yardımcı oluyor. ‘Benden öncekinden daha çok öldürmeliyim’ hissi ve yarışı.

Görsel medyada görüntülerin servis edilmesi, çokça ifşa edilmesi de olaylara çanak tutuyor, örnek teşkil ediyor. Cinayetin nasıl, nerede, ne zaman, kim tarafından işlendiği anbean kaydedilip izlettirilir oldu. Haberleri izlerken yüreğiniz kaldırmaz oluyor. Her gün bir yenisiyle karşılaşıyorsunuz. Filmler, diziler, videolarda işlenen bunca şedid görüntü ve sahneler ve ertesi gün haberler.. sanki haber olmak için yapılmış ve yaptırılıyor. Bu durum zamanla kanıksamaya sebep oluyor, normalleşiyor.

Havayı, Suyu, Toprağı, Hayvanatı, Tabiatı Katletmek

Cinayet sadece insanlar arası olmuyor. Malûm insan nereye elini atsa orada sorun başlıyor. Müdahil olduğu herşey dengesini yitiriyor, kirleniyor, işlevini yitiriyor, soyu tükeniyor, yaşanmaz hale geliyor. Dünyaya kendinden sonra kimse gelip yaşamayacak gibi davranıp hoyratça israf edip tüketiyor. Ekini ve nesli yoketmenin tam karşılığı.

**

Yeryüzünün ilahlığına soyunmuş insandan bahsediyoruz. Heva ve hevesince yaşayan-yaşatan, dirilten ve öldüren cinsten. Onu ayartan şeytan doğru yolun üzerinde bulduğu kulu azdırıp saptırmak için çabalıyor. Ekserisine nüfuz etmekte emeline ulaşmış görünüyor. İman eden kullar müstesna tabi ki. Onlar yaşamayı, öldürüp diriltmeyi Allah’a has kılmışlardır dinlerini O’na has ilan ettikleri gibi. Onlar bilirler ki, ‘..haksız yere kim bir kimseyi öldürürse bütün insanları öldürmüş gibi olur. Kim de bir can kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış gibi olur..(Maide 32)

(Venhar)