Bay Kemal, Bayan Meral, Törkiş Macron ve Saadet Partisi

Bay Kemal, Bayan Meral, Törkiş Macron ve Saadet Partisi

Engin Ardıç, hareketlenmeye başlayan siyaset sahnesinin aktörlerini ve birbirleriyle ilişkilerini yorumladı. 2019 hedeflerinin ne kadar gerçekçi olduğunu değerlendirdi.

Sabah gazetesi yazarı Engin Ardıç bir yönden bakıldığında hükümet yanlısı sayılabilecek bir yazı kaleme almış. Ne var ki yazısında değerlendirdiği muhalif iddiasındaki kişi ve hareketler ise bu özelliklerin dışında görünüyor. Mizahi bir dille değerlendirdiği bu kişiler arasında Abdullah Gül, Meral Akşener, Kemal Kılıçdaroğlu ve Saadet Partisi de var. Yaşanan durumu ‘zavallılık’ olarak tanımlayan Ardıç şöyle yazıyor:

Aradıkları “Törkiş Macron’u” buldular: Abdullah Gül. Gerçi aralarında “Koçailesinden birini” öne sürmek isteyen de vardı ama gülünç olduğuyla kaldı.
Sonra Gül’ün yaptığı çıkışlar onları yeniden umutlandırdı.
Gül’ün Erdoğan’a “husumeti” yıllardır biliniyordu (“küskünlük” falan değil düpedüz husumet.)
Acaba Gül’ü daha da kışkırtıp cumhurbaşkanlığı seçiminde Erdoğan’a karşı adaylığını koymasını sağlayabilirler miydi?
Baksanıza, onca atıp tutmasına rağmen gerçekte hiçbir umudu olmayan “Meral Abla” bile “Gül aday olursa kendisinin çekilebileceğini” söylemişti (yanlış yaptığını görüp hemen ertesi gün ağız değiştirdi, geri bastı, “siyasi kıvırtmada” maşallah Kılıçdaroğlu’yla yarışır oldu.)
Gül’e akıl verenler de çıktı: “Vatandaştan 100 bin imza toplayamazsın, en iyisi adaylığını Saadet Partisi’nden koy!
Öyle ya, ne AKP aday gösterirdi onu, ne CHP, ne HDP… Bu, akla aykırıydı.
Diğer küçük partiler de bu yarışta “sayılmazlardı” bile…
Peki, 100 bin imza bile toplayamayacak olan Gül, nereden “yüzde 50 artı 1” alacaktı da seçim kazanacaktı?
Saadet Partisi’nin oy oranı yüzde 0.68… Yüzde 1 bile değil…
Muhalif basın, sırf Erdoğan’a uyuzluk olsun diye bu partiye büyük önem veriyor ama havagazıdır.
Gül yüzde 0.68’i yüzde 51’e yükseltirse mucize olur, uzaylılar da artık dünyaya inmeye karar verirler herhalde. En azından Robot 216 artık Arif’i görmeye gelebilir.
Ne umuluyor? AKP içindeki küskünler oy verecekler (öyle birileri mi varmış), Meralciler de (toplam kaç kişi bunlar), eh, CHP’den de “bir miktar” oy koparsa…
CHP’den Gül’e zırnık oy çıkmaz. HDP’den hiç mi hiç çıkmaz.
Eee, nasıl iktidara gelecektir Sayın Gül?
Gelse ne için gelecektir? Davutoğlu’nu başbakan yapmak için mi?
Başbakan diye birisi olmayacak ki…
Yani eski anayasayı yeniden referanduma mı sunacak?
Başkanlık sistemine karşı olduğu biliniyordu, bu umutla mı onu Macron yapmaya çalışıyorlar?

***

Bir tek şeye çalışıyorlar: Seçimi ikinci tura bıraktırmaya.
İkinci tur olması çok zayıf ihtimaldir.
İlk turda da şansları yoktur, ikinci turda da, ama ikinci tura kalabilirse çok mutlu olacaklar.
Bununla avunacaklar. Erdoğan seçimi birinci turda değil de ikinci turda kazanırsa, sanki kendileri kazanmış gibi sevinecekler!
Bunu “başarı” gibi gösterecekler.
Çünkü bu, Bay Kemal’i de Bayan Meral’i de koltuğunda tutmaya yetecek. Bu acıklı güldürü sürüp gidecek.
Muhalif basına da bu sefer 2024’e kadar ekmek sağlayacak.
Bunun bir tek adı vardır: Zavallılık.

Paylaş :

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked with *