Sonu gelmeyen müzakerelere dair, Bloomberg’te kaleme aldığı makalede Leonid Bershidsky, Rusya’nın ‘görüşmelerin sonsuza dek sürmesini istediğini’ yazdı.  Bershidsky, bunun Rusya’nın Ortadoğu’daki uzun süreli askeri varlığını sürdürebilmesinin tek yolu olduğunu savundu.

O makalenin satırbaşları şöyle:

Bu hafta, Rusya’nın kıyı kenti Soçi’ye müzakereler için giden Suriyeli muhalif bir grup, toplanma logosunun hemen altında Suriye rejimi lideri Esad’ın bayrağının bir güvercinin kanatları arasında açıldığını gördü ve pasaport kontrolünden bile geçmeden Ankara’ya geri uçtular.

Bu, Esad muhaliflerinin toplantıya katılmasını gerçekte istemeyen Rusları sevindirmiş olmalı.

Rusya’nın Suriye’de oynadığı oyunun son örneğiydi bu tasvir: Rusya, bir yandan barış sürecine eşlik ederken öte yandan çatışmaya herhangi bir çözüm bulunmasıyla ilgilenmiyor.

Moskova’nın resmi konumu, Suriye’nin bölgesel bütünlüğünü korumak ve iç savaşı bitirmek için BM-destekli bir politik çözüme aracılık etmek.

Soçi’deki Suriye Ulusal Diyalog Kongresi tam olarak da bu amaca hizmet etti. Ancak Rusya önceden, BM tarafından tanınan Suriye’nin muhalif müzakerecilerinin gelmeyeceğini biliyordu ve organizatörler, Esad’ın aleyhine konuşmak isteyen herkesi ürkütmek için ellerinden gelenin en iyisini yaptılar.

Ancak bu pek de başarılı olmadı. Konferans açılır açılmaz, Rus Dışişleri Bakanı Sergei Lavrov soru yağmuruna tutuldu. Yine de toplantı, Esad delegasyonunun güzel yemekler yiyip, hediyelik eşya yüklenip gitmesini sağladı.

Rusya’nın Suriye’de tam olarak yaptığı şey, Rusya, Türkiye ve İran’ın, Cenevre’deki Suriye görüşmelerine alternatif bir alan açma endişeleri taşıyan BM Suriye Özel Temsilcisi Staffan de Mistura karşısında bir şov sahnelemek oldu.

Soçi kongresi resmi olarak, görüşmeleri tüm tarafları temsil eden Cenevre merkezli komitenin yeni bir anayasa hazırlanması lehine devretmeye karar verdi. De Mistura bu durumdan memnun olmuş bir halde, delegasyonlara ve organizatörlere, BM-destekli süreci destekledikleri için teşekkür etti.

Ancak Mistura, yeni komitenin çıkmaza saplanması karşısında pek de şaşırmayacaktır. Rus hükümeti, Esad destekçileri için kırmızı halı sermiyor çünkü onlara adres olarak Cenevre’deki görüşmeleri gösteriyor. Onların, uzun vadeli müttefikler olduklarını hissettirmek istiyor.

Temmuz 2017’de, Rus parlamentosu, Esad hükümeti ile Rusya’nın Himeymim Üssü’ndeki varlığını 49 yıllığına karara bağlayan bir anlaşmayı onayladı. Her 25 yılda bir de uzatılmak üzere.

Aynı şekilde, Tartus’ta bir donanma üssü bulundurulması için de anlaşma imzalandı.

Bu iki askeri üs, Rusya’nın Ortadoğu’daki en güçlü kaleleri olarak ziyadesiyle değerli.

Putin de dahil, Rus yetkililer politik bir çözüm konusunda her ne derse desin, aslında istedikleri müzakerelerin 49 yıl sürmesi ve bir 25 yıl daha uzatılması.

(AHVAL)