Mısır Dışişleri Bakanlığı’nın açıklamasına göre, Dışişleri Bakanı Samih Şukri, Slovenya’nın başkenti Lübliyana’da, Slovenyalı mevkidaşı Tanja Fajon ile düzenlediği basın toplantısında, “Kahire’nin, İsrail’in Refah’a karadan girmesi durumunda Barış Anlaşması’nı askıya alabileceği” yönünde basında yer alan haberleri değerlendirdi.

Samih Şukri, söz konusu haberlerle ilgili olarak, “Mısır, İsrail ile arasında (diplomatik) ilişkilerin kurulmasını öngören Barış Anlaşması’nı 40 yıldır sürdürüyor. Karşılıklı olması durumunda Mısır, yükümlülüklerini her zaman yerine getirir. Bu nedenle bu konuda yapılan yorumları dikkate almıyorum.” dedi.

Siyonist devlet televizyonunun 10 Şubat’ta Amerikan The Wall Street Journal gazetesinden naklettiği haberde, “Kahire yönetiminin, Refah’a karadan girilmesi durumunda barış anlaşmasını askıya alacağını İsrail’e ilettiği” bilgisi verilmişti.

Enver Sedat’ın hayatına mâl olan ‘Mısır-İsrail Barış Antlaşması’

İsrail-Mısır Barış Antlaşması, ABD’nin Washington şehrinde 26 Mart 1979 tarihinde, Camp David Sözleşmesi’nde alınan kararları takiben imzalandı. Anlaşmanın en önemli maddeleri arasında “taraflar arasındaki savaş halinin sona erdirilmesi, ilişkilerin normalleştirilmesi, İsrail’in Sina Yarımadası’ndaki askerlerini çekmesi ve bölgenin askerden arındırılması” yer alıyor.

Anlaşma İran İslam Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 1979 Şubat ayında ilan edilmesinden yaklaşık bir buçuk ay sonra gerçekleşti.

Bu antlaşmayla Mısır rejimi, siyonist rejimi tanıyan ilk Arap ülkesi oldu.

Mısır-İsrail Barış Antlaşması, Mısırlıların “6 Ekim”, siyonistlerin ise “Yom Kippur” olarak isimlendirdikleri, 6 Ekim 1973’te başlayan savaşın ardından imzalandı. Antlaşmaya taraflar, dönemin Mısır Cumhurbaşkanı Sedat’ın siyonist rejimi ziyaretinden 16 ay sonra 26 Mart 1979’da imza koydu.

Antlaşmanın temelini, 17 Eylül 1978’de Mısır Cumhurbaşkanı Sedat ve siyonist başbakan Menahem Begin tarafından ABD Başkanı Jimmy Carter gözetiminde imzalanan Camp David Sözleşmesi oluşturdu.

Barış Antlaşması ile Mısır siyonist rejimi resmen tanıyan ilk Arap ülkesi olurken “Arap-İsrail Savaşı” ile 1948’de başlayan “daimi seferberlik durumu” Mısır için sona eriyor ve siyonist rejim ile yeni bir süreç başlıyordu.

Antlaşma gereği Mısır yönetimi, Sina Yarımadası’nın bazı bölgelerinin silahsızlanmasını kabul ederken, siyonist gemilerinin Suveyş Kanalı’ndan geçmesinin de önünü açtı. Mısır ayrıca Tiran Boğazı ve Akabe Körfezi’ni de uluslararası gemi yolu olarak kabul etti.

Siyonist rejim ise 1967’de işgal ettiği Sina Yarımadası’ndaki askeri ve sivil bütün varlığını geri çekmeyi, bölgeye inşa ettiği şehirler ve otelleri de olduğu gibi bırakmayı kabul etti.

Siyonist rejime Mısır’dan nefes yolu açıldı

Barış antlaşmasından 9 ay sonra Ocak 1980’de Mısır ile siyonist rejim arasındaki siyasi ilişkilerde normalleşme başladı. Karşılıklı büyükelçiliklerin açılması ve elçilerin atanmasının ardından, Mısır Parlamentosu siyonist rejimi uygulanan ticari ambargonun kaldırılması kararını onadı.

Mart 1980’e gelindiğinde iki ülke arasında ilk kez hava yolu seferleri düzenleniyor ve ticari ambargonun kalmasıyla birlikte, Mısır antlaşma gereği siyonist rejime ham petrol ihracatına başlıyordu.

Antlaşma şartlarının uygulanıp uygulanmadığını gözlemlemek için 1982’de Sina Yarımadası’nda “Çok Uluslu Güç ve Gözlemciler (MFO)” olarak isimlendirilen bir askeri birlik göreve başladı.

MFO’ya ait üstte halen 13 ülkeden yaklaşık bin 500 subay ve asker bulunuyor.

Faaliyet mekanizması

Antlaşma maddeleri arasında “Faaliyet mekanizması” diye bir ifade bulunuyor. Bu ifade uyarınca taraflar bölge şartlarının gerektirmesi durumunda karşılıklı görüşmelerde bulunarak veya görüşmeksizin antlaşma maddelerinden biri veya birkaçını geçici süre askıya alabiliyor.

Son olarak Ağustos 2012’de Mısır sınır muhafızlarına yapılan saldırıda 16 askerin hayatını kaybetmesinin ardından, Mısır’ın talebine binaen siyonist yönetim savaş helikopterlerinin bölgede uçmasını kabul etti.

Ardından Mısır yönetimi, siyonist rejimin onayını almadan bölgeye ağır silah sevkiyatı yaptı. Siyonistlerin itirazı üzerine Mısır tarafı, söz konusu uygulamanın “Faaliyet mekanizması” maddesi gereği “Mısır-İsrail Barış Antlaşması’na aykırı olmadığını” ifade etti.

Siyonist rejim 2013’te Mısır’ın “süreli olmak şartıyla” Sina Yarımadası’nda ağır silah bulundurmasına onay verdi ve bu uygulama hala devam ediyor.

Mısır’a ve Enver Sedat’a tepki ancak 8 yıl sürdü

ABD, Avrupa ülkeleri ve siyonist lobi tarafından memnuniyetle karşılanan Camp David Sözleşmesi ile Mısır-İsrail Barış Antlaşması’na Arap dünyası ise sert tepki geldi.

Arap ülkeleri ve Filistin Kurtuluş Örgütü’nün (FKÖ) Mısır’a tepkisi çok sert oldu. FKÖ lideri Yaser Arafat, “Bırak istediklerini imzalasınlar sahte barış uzun sürmez.” ifadelerini kullandı ve ardından Enver Sedat “hain” edildi.

Irak’ın başkenti Bağdat’ta 1979’da yapılan Arap Birliği Zirvesinde Mısır’ın üyeliği askıya alınırken, Arap Birliği yerleşkesinin Mısır’ın başkenti Kahire’den Tunus’a taşınması kararlaştırıldı.

Mısır’a yönelik bütün mali yardımları durdurmayı kararlaştıran Arap ülkeleri, Kahire ile diplomatik ilişkileri de keserek büyükelçilerini geri çekti.

Mısır aleyhindeki kararlar, 8 yıl sonra devrik Cumhurbaşkanı Hüsnü Mübarek döneminde 1987’de Ürdün’ün başkenti Amman’da yapılan zirveye kadar devam etti. Amman zirvesinde Mısır’a uygulanan bütün yaptırımlar kaldırılırken, Arap Birliği’nin de yeniden Kahire’ye dönmesi karara bağlandı.

Siyonistlerle antlaşma Enver Sedat’ın sonu oldu

Mısır Cumhurbaşkanı Enver Sedat, 6 Ekim 1981’de, 6 Ekim Savaşı’nın (Yom Kippur) 8’inci yıl dönümü kutlamaları esnasında düzenlenen resmi geçit töreni sırasında, sonradan İslami Cihad Hareketi mensubu oldukları açıklanan, Mısır ordusu subayları Halid el-İslambuli ve arkadaşları tarafından kurşunlanarak öldürüldü.

“Dindar Cumhurbaşkanı” olarak lanse edilen Enver Sedat, siyonist rejimi 1967 sınırları ile tanımak için Arap ülkelerine çağrıda bulunmuş ve “hain” ilan edilerek öldürülmüştü.