Simitis, Almanya’da hukuk okudu ve Yunanistan’ın yedi yıllık diktatörlüğü sırasında direnişçi oldu, tutuklanmamak için 1969’da ülkeden kaçtı. Eski hukuk profesörü, 1974 yılında, sosyalist fikir önderi Andreas Papandreu tarafından kurulan PASOK partisinin kurucu üyesi ve 1981’den sonra partinin üç dönem iktidarında kilit kadrolardan biriydi.

Ekonomi ve daha sonra sanayi bakanı olan Simitis, kemer sıkma yanlısı tutumuyla Papandreu’nun serbest politikalarına sık sık karşı çıktı. Ancak Papandreu 1996 yılında ölüm döşeğindeyken, parti içinden onu başbakan olarak seçtiler.

Simitis’in yönetimi altında komşu Türkiye ile gerginlikler iki kez tehlikeli bir şekilde tırmandı. 1996 yılında, tarihi rakipler ve NATO müttefikleri, Ege Denizi’ndeki ıssız adacıklar yüzünden neredeyse savaşa gireceklerdi. ABD’nin müdahalesiyle bölgede bir deniz çatışması önlendi. 1999 yılı başlarında, terör örgütü lideri Abdullah Öcalan’ın Kenya’daki Yunan büyükelçiliğinde saklandığının ortaya çıkması ve Türk komandolar tarafından kaçırılması Yunanistan’ı şaşkına çevirdi. Diplomatik fiyasko nedeniyle Simitis’in üç bakanı istifa etmek zorunda kaldı.

Birkaç ay sonra her iki ülke de ölümcül depremlerle sarsıldı ve birbirlerinin yardımına koştular. Simitis, bu fırsatı değerlendirerek, Dışişleri Bakanı Yorgo Papandreu döneminde Türkiye ile “deprem diplomasisi” olarak anılacak bir yumuşama sürecini başlattı.

Simitis, hükümetinin binlerce etnik Yunan seçmeni eski Sovyetler Birliği’nden yasadışı yollarla vatandaşlığa aldığı iddialarıyla gölgelenen bir kampanya sonucunda 2000 yılında az bir farkla yeniden seçildi. 2001’de Yunanistan avroya katıldı. 2003’te, tarihi müttefik Kıbrıs da dahil olmak üzere on yeni AB ülkesinin katılımıyla bloğun bugüne kadarki en büyük genişlemesini gören Avrupa Birliği başkanlığını üstlendi.

Kıbrıslı liderlerle birlikte çalışarak, “Kıbrıs’ı 1960’tan bu yana en büyük başarısına, yani Aralık 2002’de Kopenhag’da varılan Kıbrıs’ın Avrupa Birliği’ne katılım kararına götürdü,” diyen Kıbrıs Cumhurbaşkanı Nikos Hristodulidis, Yunan halkına ve Simitis’in ailesine “içten başsağlığı” dileklerini iletti.

Simitis’in ikinci yönetimi, sonuna kadar inşaatta ciddi gecikmeler yaşanan Atina 2004 Olimpiyat Oyunları’nı hazırlamakla meşguldü. Ancak Olimpiyatlar nihayetinde rakip muhafazakar Yeni Demokrasi partisinin liderliğindeki farklı bir hükümet tarafından düzenlendi. Simitis, yenilgi yaklaşırken 2004 seçimleri öncesinde parti liderliğinden istifa etmişti.

Yunanistan’ın borç notunun 2010 yılında çökmesi ve avro bölgesinden atılma tehlikesiyle karşı karşıya kalması, birçok Avrupa başkentinde Atina’nın ortak para birimine geçerken on yıl önce hesapları karıştırıp karıştırmadığı sorusunu gündeme getirmişti.

Simitis, 2012 yılında Yunanistan’ın borç krizine ilişkin yazdığı kitapta, Atina’nın avro bölgesine giriş koşullarını yerine getirmek için “muazzam” bir çaba sarf ettiğini ileri sürerek, kendi sicilini güçlü bir şekilde savundu.

“Giriş kararı… Avrupa Komisyonu, Avrupa Merkez Bankası ve (Avrupa Konseyi’nin) ekonomik ve mali komitesi tarafından yapılan kapsamlı bir değerlendirmenin ardından alındı” dedi.

“Mali performans hangi şekilde ölçülürse ölçülsün, (Yunanistan’ın) devlet açığı 1999’da on puan düşerek yüzde 2,5’e geriledi.” dedi. Yunanistan’ın AB’ye girişinin dayandığı mali yıl da bu.

PASOK-KINAL’ın mevcut lideri Nikos Androulakis yaptığı açıklamada, “Askeri cuntanın devrilmesinden sonra en önemli şahsiyetlerden biri olan Costas Simitis, büyük bir siyasi miras bırakarak Avrupa’da güçlü bir Yunanistan’ı gerçeğe dönüştürdü” dedi.