Filistin’i işgal eden İngilizler, 9 Aralık 1917’de kutsal şehir Kudüs’e girdi. Kudüs’ün işgalinden kısa süre önce 2 Kasım 1917’deki Balfour Deklarasyonu olarak bilinen mektupla Filistin’in kaderi yazıldı.

İngilizler dünyanın dört bir tarafından gelen Yahudi yerleşimcilerin Filistin topraklarına yerleşmesine göz yumdu.

Her gün sayıları artan Yahudiler tarihi Filistin topraklarına yerleşmeye başladı.
Araplar ile Yahudiler arasında artan çatışmalar nedeniyle İngilizler konuyu Birleşmiş Milletler’e (BM) taşıdı.

BM’nin 1947’de kabul ettiği taksim planında Filistin topraklarının yüzde 55’i İsrail’e verilirken, Araplara vatanlarından sadece 45’i layık görüldü. Özel bir statüye tabi tutulan Kudüs’ün ise uluslararası toplumun kontrolüne verilmesi kararlaştırdı.

Bu karar bölgedeki durumun iyice içinden çıkılmaz bir hal almasına neden oldu.
Bölgedeki İngiliz mandasının sona ermesinin ardından İsrail, 14 Mayıs 1948’de Filistin toprakları üzerinde bağımsızlığını ilan etti.

Bağımsızlığından bir gün sonra Mısır, Suriye, Lübnan ve Ürdün’ün de aralarında olduğu Arap ülkeleri İsrail’e savaş açtı.

İsrail, 1967’deki savaşta da Doğu Kudüs ve Batı Şeria’ya girerek tüm Filistin topraklarını işgal etmiş oldu.

Her karış toprağında acı ve gözyaşı olan Filistin’in bütün bölgelerinde İsrail işgalinin farklı boyutları hakim.

Filistin-İsrail meselesinin çözümü önündeki en büyük engel olarak gösterilen Doğu Kudüs, bugün itibarıyla tamamen işgal edilmiş durumda. Batı Şeria ile arasına 2002’de inşa edilen Ayrım (Utanç) Duvarı’yla Filistin’in diğer bölgeleriyle bağı koparılan Doğu Kudüs, işgali en derinden hisseden bölge olarak öne çıkıyor.

İsrail meclisi 1980’de kabul ettiği bir yasayla Kudüs’ü doğusuyla batısıyla İsrail’in “birleşik başkenti” ilan etti. Böylece Doğu Kudüs’ün ilhakı resmiyet kazanmış oldu.
Buna karşılık BM Güvenlik Konseyi (BMGK) 1980’de İsrail’in Doğu Kudüs’ü ilhak ederek başkent ilan etmesini geçersiz sayan 478 sayılı kararı kabul etti.

Gelinen son durum ise böyle:

(Kaynak: TRT Haber)