Samsun mitinginde gençlerin hediye ettiği bisikleti sahnede kullanan Muharrem İnce’nin eylemini Yeni Şafak’taki yazısında değerlendiren Özlem Albayrak, üzerinde çalışılsa bunun iyi bir damar olduğunu belirtiyor:

“Muharrem İnce’nin miting konuşmasını yapacağı platforma bisikletle gelişi sembolik bir eylemdi elbette. Amacı da, modernizm sonrası tüketim toplumunun ve yeni kent mekanlarının içinden çıkan muhalif bir damar olarak çevreciliğe vurgu yapmaktı. Elbette mesele sadece çevrecilik değil; İnce’nin bisikletle birlikte sembolize ettiği şeylerin başında AK Parti’ye yöneltilen “şatafat”a karşı sadelik, “israf”a karşı tutumluluk ve “betonlaşma” olarak eleştirilen şehir plancılığı programına karşı “yeşilcilik” geliyordu. Bu, üzerinde çalışılsa, ciddiye alınsa, hele de gençlere yönelik olarak iyi damar aslında…”

Simge ve Semboller yerinde kullanılırsa

“Siyaset kurumunda simgeler ve semboller yerli yerinde kullanıldığında belki binlerce sözcüğün anlatamayacağı bir mesajı anında zihinlere nakşeder. Mantıklı açıklamaların yerine geçen rasyonel bir fikir işlevi görür. Sembol ve simgelerin siyasette söze dökülmesi zor olan duyguları ve değerleri açıklamakta işlevsel bir rolü vardır.” diyen Özlem Albayrak, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın rabia işaretinin de bu anlamda önemli olduğunu vurguladıktan sonra İnce’nin eyleminin karikatür olduğunu ileri sürüyor ve şu notu düşüyor:

“Tabii Rabia simgesiyle Muharrem İnce’nin bisiklet eylemini karşılaştırmak uygun olmaz, İnce’ye açık haksızlık olur. Karşılaştırmayalım elbette ama şunu söylemekten de geri durmayalım; bisiklet eylemi gerçekçi bir muhalefet damarı yakalayabilmek için uygun bir başlangıç olabilirdi ama onun yerine karikatür oldu…”