Diyarbakır’da yerel bir gazete artan maliyetler nedeniyle baskılı yayına son verme kararı aldı. Kentteki 10 yerel gazeteden biri olan Yeniden Günaydın gazetesi, artan baskı maliyetleri ve personel giderleri nedeniyle baskılı yayınını durdurarak, yola dijital yayınla devam etme kararı aldı. Baskılı yayına son vermesi ile 8 gazeteci 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’nde işsiz gazeteciler kervanına katıldı.

12 bin TL olan baskı maliyeti 26 bin TL’ye çıktı

Sputnik’e konuşan Yeniden Günaydın Gazetesi CEO’su Süleyman Aydın, artan maliyetler nedeniyle zorlandıkları için böyle bir karar aldıklarını belirterek “Gazeteler satılıyor sanıyorduk ama öyle değilmiş. Gazeteleri birçok bayide görmüyorduk ve satılıyor sanıyorduk ama kilo ile satıldığına şahit olduk. Maliyetler de artınca zorlandık. Aylık 12 bin TL baskı maliyetimiz varken şimdi 26 bin TL’ye çıktı. Adana’dan getiriyorduk, kargo ücreti, dağıtım ücreti bizi baya yordu. Gazetede 9 kişi çalışıyordu, kaç kişi kalır bilmiyorum ama muhtemelen yarısı gider” şeklinde konuştu.

GGC: Anadolu basını can çekişiyor

Güneydoğu Gazeteciler Cemiyeti (GGC) Yönetim Kurulu Başkanı Mücahit Ceylan, önlem alınmazsa birçok basın kuruluşunun kapanmayla yüz yüze kalacağını ve işsiz gazeteciler ordusuna yenilerinin ekleneceğini belirterek “Günaydın Gazetesi, ülkede yaşanan ekonomik krizden kaynaklı artan girdi maliyetleri nedeniyle baskılı yayın hayatını sonlandırdı ve gazetede çalışan meslektaşlarımız işsiz kaldı. Anadolu basını can çekişirken, gazetecileri de yeni bir işsizlik furyası bekliyor. Çağrımız, hükümet tarafından çok acil bir eylem planının hazırlanarak hayata geçirilmesidir. Bu kapsamda, Basın İlan Kurumu’ndan yerel gazetelere aktarılacak ilan payı arttırılmalı, ilan bedelleri günün ekonomik koşullarına göre yeniden revize edilerek yükseltilmeli, il ve ilçe belediyelerinin meclis kararları da yerel gazetelerde yayınlanmalı. Yine bu kapsamda, yerel televizyonların uydu bedelleri düşürülerek RTÜK tarafından kaynak aktarılmalı ve hem yerel gazeteleri hem de yerel televizyonları kapsayacak bir ekonomik destek paketi açıklanmalıdır” dedi.

‘Bu ekonomik süreçte mağdur olmak istemiyoruz’

Gazetenin işsiz kalan muhabirlerinden Ali Abbas Yılmaz, “10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’ne Diyarbakır yerelden işsiz olarak giren bir gazeteciyim” dedi.

Yılmaz “Gazete patronu artan baskı maliyetleri ve personel giderlerinden dolayı gazeteyi kapatmak zorunda kaldığını ifade ediyor. Basılı gazetenin yayını durdurulurken, dijital yayının ise bir kişi üzerinden devam edeceği belirtiliyor. Türkiye’de basın çalışanlarının yaşadığı sorunlar yerelde ise daha da katlanarak sürüyor. Basın İlan gelirlerine bağımlı ve birkaç çalışana yıkılan ağır bir iş yükü var ve yerelde çalışan basın emekçileri asgari ücret ve altında bir maaşla geçinmek zorunda bırakılıyor. Bütün bu sorunlar yetmezmiş gibi bir anda işsizlikle de karşı karşıya bırakıldık. Pandemi süreci ve ekonomik krizin gölgesinde yayın hayatına başlayan ve basın ilan hakkı kazanmasına ise 36 aylık bir süre olan bir gazetenin sürdürülmesi ekonomik açıdan da zor bir işti. Ancak bu zorluk aslında baştan göze alınan bir durumdu” şeklinde konuştu.

“Haliyle Diyarbakır’da yerel bir gazete kapandı ve çalışanları şu an işsiz gazeteciler olarak sahadadır” diyen Yılmaz şunları söyledi: “Buna rağmen son süreçte artan maliyetleri gerekçe gösteren gazete patronu bir anda ve çalışanların böylesi zor bir süreçte ne yapacağını umursamadan gazetenin baskısına son verdi. Diyarbakır koşullarında işsiz gazetecilerin yeniden istihdama kavuşana kadar yaşayacağı sorunlar ortadadır. Ama tabii bunlar en ufak bir şekilde bir gazete patronunun umurunda değil. Zaten gazetecilik motivasyonundan uzak bir patrondan da başka bir davranış beklemek anlamsızdır. Bir gazeteci için esas olan gazetecilik faaliyetidir ve gazeteci işsiz de kalsa gazetecidir. İstihdam dışına itilebiliriz ama gazetecilik faaliyetimiz kesintisiz sürecektir.”

İşsiz kalan muhabirlerden Ali Vuranel de şunları söyledi: “Gazetede 8 sayfayı tek başıma çizerek asgari ücrete sayfa sekreteri olarak çalışıyordum. Hiçbir sebep sunulmadan işveren tarafından iş haklarımıza son verildi. Ekonomik kriz ve asgari ücrete gelen zamlardan, matbaa masraflarına gelen zamlardan dolayı işveren gazetenin kapatılmasına karar verdi. Gazeteci olarak basın iş kanuna göre hak ettiğimiz hakların ödenmesi ve bu ekonomik süreçte mağdur olmak istemiyoruz. Gazetelerin kapatılması aslında bunlar sadece gazetecilere vurulan bir darbe değil, vatandaşın anayasal hakkı olan haber alma hakkına müdahaledir. Dünya basın özgürlüğü endeksinde 157. sıradayız. İnternette özgürlük sıralamasında dünyada özgür olmayan ülkeler arasındayız. Gazetelerin kapatılması toplumda umutsuzluğun hakim olduğunu, basın çalışanlarının da zor şartlarda ve mutsuz olduğunu ifade ediyor. Gazeteciler kazanamıyor, patronlar da veremiyor.”

(Sputnik)