Birinci meclis tarafından kararlaştırılan ve Diyanet İşleri Reisliği tarafından ismi uygun görülüp meal yazma görevi verilen M. Akif, kendisine verilecek olan 6 bin Liradan aldığı avansları iade etmiş, yazdığı meali de yaktırmıştır. Niye? Mustafa Kemal, meal yazdırıyor ve bunu sırf Allah rızası için yapıyorsa, Akif, mealini niye yaktırıyor? Peki, Elmalılı, yazdığı meali, niye çok bozuk bir Osmanlı Türkçesiyle yazıyor? Bu soruların cevabını aradığımızda da M. Kemal’in düşüncelerini anlamış ve onun engelleyemediği Allah’ın kitabının tercümesini bile nelere âlet etmek istediğini anlamış oluruz. Elmalılı’nın fedâkârlığı ve dininden taviz vermeyip üslûbundan taviz vermeyi tercih etmesini konuyu pekiştirmek için anlatmaya çalışayım: M. Akif, kendi mealini M. Kemal camilerde imamlara Kur’an’ın aslı yerine okutma hesapları ve uygulamaları yaptığını haber aldığı için yakmaları şartıyla birilerine verip aldığı ücreti iade etmişti. M. Akif’in mealini namazlarda imamlara Türkçe ibadet projesi kapsamında uygulayamayacağı anlaşıldıktan sonra, Elmalılı, bazı söylentileri de değerlendirip düşündü ki, kendi tefsirinin başındaki meal kısmı Türkçe Kur’an diye okutulacak. Kendisinin Osmanlıcası edebî özellik taşıyacak şekilde ustalıklı ve sanatlı olduğu halde, daha önce sanatlı olarak yazdığı mealini iptal ederek üslûbundaki âhenk ve güzelliği bozup tumturaklı, zor ve âhenkli olmayan, başka cümlelerinde ve tefsirinde istisna dışında kullanmadığı devrik cümlelerle dolu bir Osmanlıca ile değiştirerek üslûp yönüyle beğenilmemesini amaçlayan bir meal yazdı. Herkes eserinin beğenilmesini ister. Elmalılı benim mealimi beğenmesinler diye özen gösterdi. Evet, beğenmediler ve proje de Allah’ın izni ile kaldırıldı. Allah için üslubundan fedakârlık yapıp Mustafa Kemal ve çevresinin beğenmediği meal, Türkiye’de en fazla beğenilen ve en fazla sadeleştirilip basılan meal oldu. Sen misin “Allah için mealim beğenilmesin” diyen; art niyetli olmayanların Allah için en beğendiği meal oldu. “Kötü niyetli insanlar beğenmesin” anlayışını Allah beğenmiş olacak ki, bereketini verdi: En az elli yayınevi farklı kişilere sadeleştirerek Elmalılı meali neşretti. Allah sevdiğini sevdiklerine sevdirir. O beğensin yeter ki, gerisi teferruattır. Ve bedeli ödenen çalışmanın karşılığı büyük olur. Aynen, üstad Seyyid Kutub’un tefsirinin bereketi gibi; o da Yoldaki İşaretler’i ve tefsirini hapishane gibi mekânlarda yazarken önce alın terini, sonra şehid olarak kanını mürekkep olarak kullanmıştı. Fi Zılal’in bereketi de oradan geliyor. Bir yazara çok zor gelebilecek bu hassasiyeti gösteren, mealini kasden düzenin hoşlanmayacağı şekilde yazan ve tefsirinde Kemalizme yönelik hiçbir övgü ifadesinde bulunmayıp yer yer eleştiriler yapma cesaretini gösteren Elmalılı’dan Allah razı olsun. Türkçe tefsirler içinde hâlâ aşılmamış kaynak bir tefsirdir, bütün kardeşlerime Tefhimu’l Kur’an’ı ve Fi Zılâli-l Kur’an’ı tavsiye ettiğim gibi tavsiye ederim.

“Atatürk yazdırdı” diyenler Elmalılı tefsirini hiç açıp okudular mı acaba? Peki, M. Kemal’e rağmen bu tefsir yazıldı diyenler bu tefsiri ne kadar okuyor? Bizi esas düşündüren bu. “Oku!” diye başlayan Kur’an’ı ve Kur’an’ın tefsirini dosdoğru şekilde okumak, doğru olarak anlayıp yaşamak ve başkalarına yaşatmaya çalışmak için görev bilinciyle koşturanlara selâm olsun!