OL’MAK

Mustafa Bozacı

Şair oldum sanki
Ya da ilham mı geldi ne?
Şurası kesindir ki yalnız
Yazdıklarımız mesajdan mülhem
Şu an kelimeler dökülüyor dilimden
Döktürüyorum
Harfleri yan yana diziyor, biriktiriyorum
Dizeler, kıtalar oluşturuyor, oluyor olduruyorum
Uymayınca yapboz misali sil yaz yapıyorum
Uyduruyorum
Uydurmak; olmayanı varmış gibi sunmak olsa da
Bizimkisi o tarz değil
Manayı oluşturmak, terkibi tertiplemek anlamında
Ekliyor, eksiltiyor
Kelimelerin yerleriyle oynuyorum
Kafiye, uyak derken
Uyarlıyorum; 
‘Uyarılı’ yorum yapıyorum
Kelimeler, cümleler, metinler
Alıcısı açık, frekansı ayarlı, 
Duyarlı olmayana
Ol’mayana
Ne der
Ne söyler
Ne kâr eder
İlgi, alaka, hazır bulunuş
Talep ve tercih
Söylenen söz, sözü söyleyen ve kendisine söz söylenen
Sıralaması elbette önemli de
Size bir hak var
Terkibin tertibini içeren
Kişiye özel bir tertip yapabilirsiniz
Yeter ki içinde başka bir tertip olmasın
Niyet üzüm yemek,
Maksat ol’mak olsun
Öyle olunca mesele
Kişiye lal olsan da konuşulur hal diliyle
Hakikat aranır Fizan’da olsa bile
Yitik, hikmet bulunur samimiyet varsa serde
Orada, burada, her yerde
Kelimeler değil ‘kelam’ aslolan
Kîl-ü kal değil 
Hal dili anlaşmayı, iletişimi sağlayan
Rabbimiz de kuluna teveccüh göstermiştir kelam ile
‘Cevamiül kelim’ olarak
Sözün özünü özlü sözle
Kelime sıkıntısı çekmezken üstelik
Bize de düşen sözü dinleyip
‘En güzel söze’ 
Sözlerin en güzeline kulak verip tabi olmak sadece
Sadede gelirsek, mesele
Sadece;
Ol’mak…