McKinsey konusu dinecek gibi görünmüyor. Hazine ve Maliye Bakanı tarafından ABD menşeli McKinsey şirketine görev tevdi edildiğinin kamuoyuna ilanı ile başlayan tartışmaya Yeni Şafak’tan Kemal Öztürk de dahil oldu. Kararın doğru olduğunu savunan Öztürk, TVNET’te bir programda sorulan “Türkiye’de başka şirket mi yoktu?” sorusu üzerinden tartışmayı derinleştirdi ve farklı bir boyuta çekti.

Devlete ‘üçüncü göz’ önerisinde bulunan Öztürk yazısının bir bölümünde şöyle diyor:

Bu konular çok konuşuldu. Benim tartışmak istediğim başka bir konu var. Pazartesi akşamları TVNET’te Faruk Aksoy’un sunduğu Karşı Karşıya isimli tartışma programında cesurca sorulan sorulardan biri şuydu: ‘Türkiye’de başka şirket mi yok ki, ABD’li bir şirketle anlaşıyoruz? Hani yerli ve milli olma meselesi?’

Hemen cevap vereyim, Türkiye’de uluslararası finans dünyasında etki yaratabilecek ve üzerimizdeki kötü algıyı değiştirecek bir şirket yok maalesef.

İşte burada milli ve yerli olma meselesinin içini ne kadar doldurmamız gerektiğini bir kez daha anladık.

Finans dünyasında değil sadece, uluslararası medya, hukuk, düşünce, politika, enerji vb. dünyalarda global etki yapabilecek şirketlerimiz, kurumlarımız, kuruluşlarımız yok.

Mesela dünyada beş bin civarında düşünce kuruluşu bulunuyor ve bunların üç bini Amerika’da. Sayısal çoğunluğundan ziyade beni ilgilendiren kısmı, bu düşünce kuruluşlarının devleti, siyaseti, ekonomiyi ve akademiyi etkileyecek, yön verecek şekilde konumlanmış olmasıdır.

ABD özel sektörün, özel girişimlerin, STK’ların yaptığı bağımsız çalışmalardan bir şekilde faydalanıyor. Sistemin bir parçası olmuşlar. İşte asıl üzerinde durulması gereken konu budur.

TARTIŞILMASI GEREKEN İKİ KONU

Demek ki iki şeyi kuvvetlice tartışmalıyız:

1. Neden McKinsey gibi global ölçekte etki yapabilen şirketlerimiz, kurumlarımız, kuruluşlarımız yok?

2. Neden devletimiz Türkiye içinde var olan özel sektör şirketlerinin, sivil toplum kuruluşlarının, vakıfların çalışmalarını bir şekilde sistemin bir parçası yapmıyor?

Bir örnek vereyim. Geçtiğimiz günlerde milli eğitimimizin geleceğiyle ilgi son derece önemli bir rapor yayınlandı. Dr. Yusuf Alpaydın, İlim Kültür Eğitim Derneği (İLKE) için yaklaşık iki yıllık bir çalışma sonrası hazırladığı raporda, içeriden bir bakış ama global bir vizyonla sistem eleştirisi yaptı, önerilerde bulundu (rapora www.ilke.org.tr adresinden ulaşabilirsiniz)

Eminim, İLKE gibi çok sayıda vakıf ve kuruluş benzer araştırmalar ve raporlar hazırlıyor. Şunu da bir eleştiri olarak söyleyeyim, vakıfların ve sivil toplum kuruluşlarının böyle ciddi, bilimsel ve objektif çalışmaları/araştırmaları son yıllarda bir elin parmağı kadar azaldı.

Bunun önemli sebeplerinden biri, raporun yayınlanmasından sonra geri dönüşlerdir. Rapora bunca emek verildi, masraf yapıldı ve yayınlandı da sonuç ne oldu?

Milli Eğitim Bakanlığı eğer bu raporu dikkate alır, sürdürdüğü reform ve yenilenme çalışmalarının bir parçası yaparsa, işte bu büyük bir teşvik oluyor STK’lar için. Ama sadece dinleyip, dikkate almıyorsa, o zaman benzer çalışmalar için negatif bir etki yaratıyor.

DEVLET YÖNETİMİNE ÜÇÜNCÜ GÖZ İHTİYACI

Bu örnekten yola çıkarsak, devlet yönetimindeki paydaşların arttırılması ve güçlendirilmesi gerektiği ortaya çıkıyor. Devletin dikkate değer bulduğu bir STK’nın, dünya çapında etki yaratması, güçlenmesi de buna göre hızlı oluyor.